Wanneer de nadruk in het landelijke afvalbeleid ligt op scheiding en hergebruik van huishoudelijke afvalstromen... Wanneer de afvalproductie tanende is... En wanneer het eind van de verwerkingscontracten in zicht komt... Dan rijst onvermijdelijk de vraag: hoe stelt de grootste afvalverbrander van Nederland haar toekomstpositie veilig?

De markt voor huishoudelijk restafval is het afgelopen jaar uitzonderlijk spannend geweest. Zeker voor de verwerking. De afgelopen vijf jaar staat de druk goed op de verbrandingsmarkt en dat blijft nog zeker één of twee jaar zo. Een overzicht van de ontwikkelingen en een paar opmerkelijke trends.

Gevaarlijk afval ontspringt de crisisdans niet. Ook hier slaat de prijsdruk om zich heen. Nederland is een 'gevaarlijk afval exportland'. De concurrentie komt uit alle hoeken: België, Duitse cementovens én onze eigen avi's.

Dienstverlenende bedrijven voor de chemische industrie, waaronder Indaver, hebben zich in Terneuzen verenigd onder de vlag van het Maintenance Value Park. Samen gaan ze ruimte, installaties en kennis delen. De samenwerking moet innovatie in de hand werken en tegelijkertijd goed zijn voor de portemonnee.

Twee decennia lang kon Attero (en zijn rechtsvoorganger Essent Milieu) rekenen op het restafval van de Limburgse gemeenten. Als de voorlopige gunning van de recente aanbesteding stand houdt, komt daar in 2014 een einde aan. Wel behoudt Attero de opdracht voor de verwerking van het gft-afval uit de provincie. Het blijkt een schrale troost.

Bij Bavaria zit duurzaamheid naar eigen zeggen ingebakken in de genen. Het familiebedrijf is stevig geworteld in de Brabantse traditie van 'ons ben zunig'. Pas de laatste jaren kreeg die bedrijfsfilosofie echter de vorm van duurzaam ketenbeheer.

Er is een nijpend tekort aan afval. Toch neemt de hoeveelheid verbrand afval dankzij import uit Engeland toe. Maar blijft er ondercapaciteit op de Britse markt? Wie aast er eigenlijk nog meer op dat afval? En tikt de invoer intussen al tegen het afgesproken plafond?

Wil van Leijsen, directeur Saver in Roosendaal.

Sinds 1927 maakt Icopal bitumineuze dakrollen. De laatste vijf jaar recyclet het Hoogkerkse bedrijf daarnaast ook oude dakbedekking. De techniek werkt. Verbranders versperren echter de aanvoer met hun lage tarieven.

De implementatie van de nieuwe Europese Richtlijn industriële emissies in de Nederlandse wet leidt tot een wankele rechtspositie van de vergunninghouder. Waar voorheen bij wijziging van de vergunning de grondslag van de aanvraag niet teveel mocht worden verlaten, wordt nu afbreuk gedaan aan dit 'zelfbeschikkingsrecht'.

Het hangt aan de muur en het is het certificaat 'erkend afvalstoffenverwerker'. Ziet u het niet hangen? Echt niet? Duitsland, Oostenrijk, Tsjechië, Hongarije en Zwitserland hangen er anders vol mee.

Binnen onze eigen landsgrenzen staat de grootste afvalverwerker ter wereld voor gevaarlijk afval. Op industrieterrein Moerdijk, gelegen aan het Hollandsch Diep is de afgelopen decennia een bedrijf gegroeid dat met recht trots mag zijn op haar prestaties. Zowel op operationeel als administratief gebied.