Artikelen

Grondreinigers zien de bui hangen. Door de economische crisis en het Besluit Bodemkwaliteit - dat gemeenten meer armslag geeft om grond her te gebruiken - neemt het aanbod van verontreinigde grond af. Intussen kampt de markt met overcapaciteit. Het wordt vissen in een steeds legere vijver.

De Europese Unie spreekt al heel lang over een richtlijn voor bioafval. De discussie wordt gevoerd door fervente vóór- en tegenstanders. Eind vorig jaar publiceerde de Europese Commissie een Groenboek. Uit de reacties blijkt: niet alleen Europa is verdeeld, ook Nederland spreekt niet met één mond. Het bedrijfsleven wil graag regelgeving, maar voor Rijk en gemeenten hoeft dat niet zo nodig.

Over een verbrandingsbelasting werd nauwelijks gesproken tijdens het vervolg van het debat over LAP2. Wel werden negentien moties ingediend. De Tweede Kamer nam er maar liefst veertien aan, enkele tegen de zin van minister Jacqueline Cramer. Het is nu aan haar om te oordelen of ze die gaat uitvoeren. De sector kijkt kritisch mee.

De kunststof-inzameling in Nederland krijgt steeds meer vorm. In principe mag een gemeente zelf bepalen hoe zij de inzameling regelt. Toch werd de milieuzak van drie Groningse gemeenten lange tijd niet als officieel systeem erkend. Een broodnodige vergoeding bleef achterwege en de gemoederen liepen hoog op.

Niet ál het laaggeschoolde afvalwerk verdwijnt naar landen als China en India. In Nederlandse sociale werkplaatsen werken mensen met een lichamelijke, verstandelijke of psychische beperking nog volop met hun handen. Bij Breed Recycling in Nijmegen testen, demonteren en verwerken ze ICT-apparatuur.

Gedwongen ontslagen of minder loon in ruil voor werk? Niet elk afvalbedrijf gaat even hard gebukt onder de economische crisis. Toch staan ze soms voor moeilijke keuzes. Zorgvuldigheid en een heldere communicatie zijn essentieel. De HR-manager, de spin in het web, moet scherp blijven.

Een fusie of reorganisatie is een complexe aangelegenheid. Vooral in de afvalsector, die zowel in het private als in het publieke segment opereert. Het type aandeelhouders, de achtergrond van medewerkers en directie, het speelt allemaal mee bij een soepel verloop. De meeste tijd kosten echter de menselijke, de sociale aspecten. Vertrouwen blijkt het sleutelwoord.

Directeur Regionaal Reinigingsbedrijf Avalex Den Haag

Het Duitse europarlementslid Karl-Heinz Florenz stelde in Brussel voor om het grensoverschrijdend vervoer van huishoudelijke afvalstoffen te verbieden. Hoongelag alom. Maar wat schetst de verbazing, het Europees parlement stemt voor!

Nederland zit in een zware recessie, waar ook de afvalwereld niet aan ontkomt. Het aanbod neemt af, de innovatie stokt, de grondstofprijzen kelderen. Desondanks somberen Nederlandse afvalbedrijven nauwelijks. Relatief staan we er goed voor, zo is de gedachte, en ná de crisis worden de grondstoffen weer schaars.

Ongeveer een jaar geleden haalde het zo vredige Winterswijk het NOS-Journaal: beschilderde en met stickers beplakte afvalcontainers zouden niet langer worden geleegd. Die fabrikant van containerstickers spande vervolgens een kort geding aan tegen de gemeente. Landelijk is de stickertrend niet meer te stuiten en ook de zakelijke markt begint er de voordelen van in te zien.

Het vorige LAP stond er bol van. Energie uit afval. Dat waren twee vliegen in één klap: storten neemt af én klimaatdoelstellingen komen dichterbij. Bij LAP2 is de stemming in de Tweede Kamer radicaal anders. Of zoals men verbaasd na het debat opmerkte: "Verbranden lijkt ineens een vies woord." De motie voor een belasting op verbranden stevent op een meerderheid af.

Hoe breng je de Nederlandse kennis en ervaring met afval en recycling in het buitenland aan de man? Door samen te werken. Dat is niet nieuw. Maar de overheid als actieve partner in deze samenwerking wel.

De Raad van State boog zich onlangs over het hoofddoel van een zogenaamde Chloor Kringloop Installatie waarin chloorhoudende afvalstoffen worden gerecycled tot waterstofchloride. De Afdeling komt tot de verrassende conclusie dat deze installatie ontworpen is om afval te verwijderen.

Terwijl de Plastic Heroes het land doorkruisen, is het merendeel van de gemeenten aan de slag met bronscheiding. Ongeveer een kwart wil nog geen keuze maken of kiest voor nascheiding.

Hoe bent u onlangs dit nieuwe jaar ingegleden? Met de beste wensen vermoedelijk, geschreven op kaarten of die hardop tegen u werden uitgesproken. Misschien zijn u ook wensen toebedacht die de wenser niet op de kaart schreef of niet uitsprak. Misschien wenste iemand u wel toe dat u de rest van uw werkzame leven in 'het afval' zou zitten, menend u daarbij het summum van boosaardigheid toebedacht te hebben.

Toen in Europa de Kaderrichtlijn op de schop ging, was dat voor velen hét moment om de einde-afvalfase breed in te zetten. Totdat duidelijk werd dat als het afvalstempel er af was, de allerminst aantrekkelijke bepalingen van Reach om de hoek kunnen komen kijken. Kunnen, want over de einde-afvalfase is nog geen duidelijkheid en over de toepasselijkheid van Reach nog minder. Is er een uitweg voor het dilemma waar veel afvalbedrijven mee worstelen?

Nu zijn de problemen nog te overzien. Maar als we niets doen, ziet Hans de Boer het somber in voor de werkgelegenheid binnen afvalbedrijven. Voor de komende jaren verwacht hij dat het moeilijker wordt om de juiste man of vrouw op de juiste plaats te krijgen. Imagoverbetering, technische innovaties en duidelijke keuzes voor kwaliteit moeten het tij keren.

Een nieuwe vergunning voor de Olie Verwerking Amsterdam bevat onderdelen waar AVR-Industrial Waste niet goed mee uit de voeten kan. AVR heeft de Voorzitter van de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State verzocht om voor enkele onderdelen van de vergunning een voorlopige voorzieningen te treffen. Dat lukte gedeeltelijk.

Wie in december op de Pollutec in Lyon rondliep had niet de indruk dat het economisch allemaal wat minder ging. Integendeel zelfs. Er waren meer standhouders en meer bezoekers. Maar de onzekerheid over de toekomst was wel hét gesprek op de beursvloer.